Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ



Μια ακόμη προσφορά στο σχολείο μας, από την εθελοντική ομάδα εργασίας του Συλλόγου Γονέων.









Η ξύλινη παραδοσιακή σκάλα που οδηγεί στον μεπάνω όροφο απαιτούσε επισκευή.


Ο Σύλλογος Γονέων είναι παρών.

Με δικά του έξοδα και δική του εργασία η επισκευή έγινε!!!




Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ




ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΥ

            Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Πολιχνίτου ευχαριστεί τους καταστηματάρχες της περιοχής μας γα την οικονομική ενίσχυση που πρόσφεραν στο Σύλλογό μας.

1)      Νικέλλη Άννα
2)      Σόμαλης Ευστράτιος
3)      Μαριάμου Χρυσάνθη
4)      Γόμος Γεώργιος
5)      Γκαγκάρας Νικόλαος
6)      Μαυρέλλης Παναγιώτης
7)      Κανελλή Ευστρατία
8)      Πατσατζής Γεώργιος
9)      Βουνάτσου Αγγελική
10)  Σιμέργελης Αργύριος
11)  Κρικλάνης Στυλιανός
12)  Κρικλάνης Άγγελος
13)  Σταυρέλλης Βασίλειος
14)  Κωστομοίρης Σταύρος
15)  Ταξείδης Κωνσταντίνος
16)  Μοιρασγεντής Χρήστος
17)  Ζουμπούλης Ευστράτιος
18)  Καντάση Εΰαγγελία
19)  Στατέλλης Ευστράτιος
20)  Κρητικού Μεταξία
21)  Σαλταμάρας Χρήστος
22)  Πατσατζής Ελευθέριος
23)  Συκάς Γεώργιος
24)  Μοιρασγεντής Ευστράτιος
25)  Ζαρμπίνιου Χρυσάνθη
26)  Παπουτσέλλης Ευστράτιος
27)  Αλεξίου Ευστράτιος
28)  Αλβανός Ιωάννης
29)  Κανδύλης Ηλίας
30)  Σεβαστέλλης Κωνσταντίνος
31)  Ρουκουνιώτης Χαράλαμπος
32)  Παρίσος Δημήτριος
33)  Κατωτριώτης Χρήστος
34)  Ρουκουνιώτης Χαράλαμπος
35)  Μαλλής Εμμανουήλ


Επίσης ευχαριστούμε τους Πανσεληνά Νεκτάριο και Παντατζή Γεώργιο, για τις χωματουργικές εργασίες που εκτέλεσαν δωρεάν στο χώρο του σχολείου.


Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ


Εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων, εορτών αγάπης, το Δημοτικό Σχολείο Πολιχνίτου ξεκινά τη προσπάθεια συγκέντρωσης ειδών πρώτης ανάγκης τα οποία και θα διαθέσει στο
"ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ"




ΤΑ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΜΕ
ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ






ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΙΔΩΝ

1.                                                  Γάλα Εβαπορέ
2.                                                   Κακάο
3.                                                 Άνθος Αραβοσίτου
4.                                                   Ρύζι
5.                                                  Σάλτσα ντομάτα
6.                                                  Μπισκότα
7.                                                  Κρουασάν
8.                                                     Αλάτι
9.                                                    Ξύδι
10.                                          Μπαχαρικά
11.                                        Όσπρια
12.                                          Μαρμελάδα
13.                                          Μερέντα
14.                                         Δημητριακά
15.                                          Φρυγανιές
16.                                         Αλεύρι
17.                                         Χυμούς
18.                                          Σακούλες απορριμμάτων
19.                                         Χλωρίνη
20.                                          Χαρτί υγείας
21.                                          Χαρτί κουζίνας


Η ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!



Με τη καθιερωμένη ετήσια γιορτή μας αποδώσαμε και φέτος φόρο τιμής σ' αυτούς που που πριν 49 χρόνια, στο Πολυτεχνείο, αψήφησαν ακόμα και τη ζωή τους κάνοντας πράξη για μια ακόμη φορά το 
"Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαάντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή".

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ








































































































Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

ΠΝΕΥΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

Μια εξαίρετη προσπάθεια 
από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων 
του 12/θ Δημοτικού Σχολείου Πολιχνίτου.


Εξαιρετική και αξιέπαινη η προσπάθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας, οι οποίοι ευαισθητοποιημένοι στα προβλήματα των καιρών μας αγωνίζονται με τη συγκέντρωση ειδών ρουχισμού τα οποία και διαθέτονται σε περιπτώσεις ανάγκης.

Χρειάζεται έπαινο και στήριξη η προσπάθεια αυτή.


Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΥ

  • Χώρισμα αίθουσας, για τη δημιουργία ξεχωριστού χώρου για την ειδική αγωγή και τη βιβλιοθήκη.
  • Απομάκρυνση μπάζων - ξύλων από το σχολείο.
  • Προμήθεια φαρμάκων γα το φαρμακείο του σχολείου.
  • Επισκευή πόρτας Νηπιαγωγείου.
  • Τοποθέτηση πλέγματος, δεξιά της εισόδου του σχολείου.
  • Επισκευή τοίχου στην πίσω είσοδο και περιφραξή του.
  • Στρώσιμο χαλικού στο πάρκιγκ.
  • Τοποθέτηση δυχτιών στις μπασκέτες..

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ  ΔΑΠΑΝΕΣ  ΣΥΛΛΟΓΟΥ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΣΧΟΛΕΙΟ.

  • Αγορά 2 πινάκων μαρκαδόρου. (αξία 240€).
  • Αγορά υλικών για επιοκευή εσωτερικής σκάλας. (αξία 220€).
  • Αγορά τέντας για τοποθέτηση σε παράθυρο εξωτερικής αίθουσας διδασκαλίας.. (αξία 180€).
  • Δαπάνη για την αίθουσα ειδικής αγωγής. (αξία 150€).
  • Δαπάνη για επισκευή σκεπής. (αξία 150€).

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

ΣΤΑ 100/ΧΡΟΝΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ


ΤΟ 12/Θ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΥ

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ, ΕΔΩ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΜΑΣ, ΟΙ ΒΡΑΚΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΑΛΒΑΡΟΦΟΡΟΥΣΕΣ, ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟΝ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟ ΤΟΥΣ, ΜΑ ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΨΩΣΑΝ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ.
ΧΑΡΗ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΕΜΕΙΣ ΖΟΥΜΕ, ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ, ΕΔΩ ΚΑΙ 100 ΧΡΟΝΙΑ

ΛΕΣΒΟΣ
8η  Νοεμβρίου 1912 - 8η Νοεμβρίου 2012
100 χρόνια μετά

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως στο νησί μας, όλοι εμείς, όλοι οι Μυτιληνιοί, τιμάμαι τούτη τη μέρα τη σημερινή ιδιαιτέρα.
Τιμάμαι και αγαπάμε τους Αρχαγγέλους μας, το Μιχαήλ και το Γαβριήλ που σήμερα γιορτάζουν, πιότερο από κάθε άλλο άγιο και το νησί μας ολόκληρο συθέμελα κουνιέται σήμερα από τα πήγαινε – έλα των Μυτιληνιών, όλων των κατοίκων του νησιού μας για την ακρίβεια, στις Εκκλησιές στα σπίτια, στις γιορτάδες, στα χαιρετίσματα, στα συχαρίκια.
Δεν είναι ακόμη τυχαίο πως ένα πασίγνωστο Μοναστήρι του νησιού μας, ένα παγκόσμιο προσκύνημα, που τόσοι και τόσοι επισκέπτες πρώτα αυτό έμαθαν και μετά οτιδήποτε άλλο στον τόπο μας, είναι στον αρχάγγελο Μιχαήλ αφιερωμένο.
Ούτε τέλος είναι σύμπτωση πως εδώ έχουμε ένα όνομα αποκλειστικά δικό μας. Είναι ντόπιο, είναι Μυτιληνιό. Το ακούς και αμέσως, όπου και να ‘σαι θυμάσαι το νησί τούτο. Είναι το όνομα Στρατής. Πουθενά δεν το βρίσκεις γιατί είναι προνόμιο δικό μας. Στρατής, Στρατήγης παλαιότερα, Στρατηγούλα το θηλυκό του.  Στρατγέλ το παιδί. Αρχιστράτηγος λοιπόν, Στρατήγης - Στρατής. Τούτη είναι η ετυμολογία του. Σήμερα γιορτάζει. Τη μέρα των Αρχαγγέλων, των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Ακόμα και το Ευστράτιος εδώ έγινε Στρατής,  αν και καμιά σχέση δεν έχουν, σήμερα γιορτάζει
Σήμερα, μέρα απόδοσης τιμής στους Αγίους Αγγέλους, είναι και η ιδιαίτερη ημέρα για μας τους Λέσβιους, αφού αυτή η μέρα η μεγάλη σημαδεύτηκε πριν από 100 χρόνια με την απαρχή της λευτεριάς μας απ’ τον Τούρκικο ζυγό.
Το φθινόπωρο του 1912 έφερε στη Λέσβο την άνοιξη.
Έβλεπαν οι χριστιανοί ότι η μεγάλη στιγμή για την απελευθέρωση πλησιάζει. Πίστευαν στον καινούργιο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον άνθρωπο που ήταν γιομάτος φως κι αξιοσύνη, ότι θα έκανε πραγματικότητα τον πόθο των Λέσβιων, για τη λύτρωσή τους από τη βάρβαρη τουρκική κατοχή.
Και ξημερώνει η άγια μέρα της 8ης Νοεμβρίου του 1912 και στις 7 το πρωί μπροστά στη Μυτιλήνη βρίσκεται ο ελληνικός στόλος: Τα θωρηκτά «Αβέρωφ», «Σπέτσαι», «Ύδρα», «Ψαρά», και άλλα πολεμικά.
«ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΒΑΠΟΡΙΑ… ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΒΑΠΟΡΙΑ …»
Οι Έλληνες της Μυτιλήνης ξεχύνονται στους δρόμους, πλησιάζουν τις ακρογιαλιές, κι ακούνε από την μπάντα του «Αβέρωφ», που βρίσκεται στο «καστρέλι», όπου σήμερα το άγαλμα της ελευθερίας, το εμβατήριο «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά» και η καρδιά τους γιομίζει από ξέφρενη χαρά και μεγαλείο. Το παραλήρημα του πλήθους από ενθουσιασμό είναι αφάνταστα μεγάλο. Χαιρετίζουν την πολυπόθητη λευτεριά. Χιλιάδες ελληνικές σημαίες, αλήθεια πού φυλάγονταν  τόσες σημαίες κάτω απ’ τα μάτια των Τούρκων,  στόλισαν τα χριστιανικά σπίτια, τα δημόσια κτήρια, το δημοτικό κήπο. την προκυμαία.
Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και χαιρετιστήριοι πυροβολισμοί ακούγονταν από τα χριστιανικά παράθυρα και μπαλκόνια και ο κόσμος αγκαλιαζόταν και φιλιόταν με γνωστούς και άγνωστους, φωνάζοντας Χριστός ανέστη.
Για ακούστε το άριστο συνδυασμό των δυο αυτών γιορτάδων. Των Ταξιαρχών και των «Ελευθερίων» μας.
«Από το θωρηκτό «Αβέρωφ» κατεβαίνει μια ατμάκατος με λευκή σημαία και αποστέλλεται με αξιωματικό στην αποβάθρα.  Σαν αποσπάσθηκε απ’ τον «Αβέρωφ», που ξεχώριζε με τον όγκο και το σχήμα του απ΄ όλα τα άλλα καράβια, μια ατμάκατος και με ταχύτητα έσχιζε τα νερά κι ερχόταν και  «μνήσθητι, Κύριε, είναι κοντά, μνήσθητι, Κύριε, εφάνη», μπήκε στο Λιμάνι, έδεσε στην προβλήτα κι από μέσα βγήκε ένας Αξιωματικός με το σπαθί στο πλευρό του, που μ’  αγέρωχο βήμα προχώρησε ανάμεσα στο πλήθος. Κι ήταν τεράστιος, ήταν ολόφωτος μέσα στην άσπρη στολή του. Και δεν ήταν Αξιωματικός, ήταν ο ίδιος ο Ταξιάρχης, που σήμερα κατέβηκε  κι αυτός στο Λιμάνι, για να γίνει εκεί η πιο παράξενη, η πιο όμορφη λειτουργία δόξας και τιμής στον ένστολο Άγιο».

"ΖΗΤΩ Η ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
ΞΥΠΝΑΤΕ, ΞΥΠΝΑΤΕ, Η ΣΑΛΠΙΓΞ ΗΧΕΙ.
ΕΜΠΡΟΣ Η ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ ΒΗΜΑ ΤΑΧΥ".
Η αποβίβαση των Ελλήνων πεζοναυτών αρχίζει στις 12.30 το μεσημέρι. Το βράδυ της ίδιας μέρας η πόλη φωταγωγείται. Γιορτάζει με άκρατο ενθουσιασμό τη λευτεριά της.
Όμως χρειάζεται αγώνας ακόμη πολύς για την πολυπόθητη λευτεριά. Και το νησί, θα  καθυστερήσει να απελευθερωθεί εξ’ ολοκλήρου, ένα ακόμη μήνα, λόγω των αιώνιων τριβών μεταξύ μας.  Στις 18 Νοεμβρίου, φθάνουν επιτέλους ενισχύσεις και μπαίνει τέρμα στις διαμάχες που υπήρχαν στους κόλπους του στρατεύματος. Όλο αυτό το διάστημα του ενός μηνός που χρειάστηκε ο Ελληνικός στρατός για να απελευθερώσει ολόκληρο το νησί, ο άμαχος πληθυσμός υπέφερε τα πάνδεινα από τους Τούρκους. Είναι τα «φόβια»
Εν τω μεταξύ οι Τούρκοι είχαν οχυρωθεί στο Τουρκικό χωριό Κλαπάδος, κοντά στη Καλλονή.
6 Δεκεμβρίου: Όλα είναι έτοιμα για την τελική επίθεση. Ο στρατός συντάσσεται και προχωρεί, ενώ το πλήθος, μέσα σ' ένα παραλήρημα πατριωτισμού, τον κατευοδώνει. Η μάχη που ακολουθεί είναι σκληρή, κρατάει 11 ώρες. Το οχυρωμένο στρατόπεδο των Τούρκων δεν μπόρεσε να αντέξει.
8 Δεκεμβρίου: υπογράφεται το πρωτόκολλο παράδοσης του Τουρκικού στρατού. Η Τουρκική στρατιωτική σημαία· παραδίνεται και φυλάσσεται μέχρι σήμερα στο μουσείο της μονής Λειμώνος.
10 Δεκεμβρίου: Το Ελληνικό στράτευμα επιστρέφει στη Μυτιλήνη, ενώ οι Τουρκικές δυνάμεις μεταφέρονται με πλοίο στον Πειραιά.
Η απελευθέρωση της Λέσβου είναι πραγματικότητα. Δεν σημαίνει όμως αυτό αυτόματα και την ένωση με τη μητέρα πατρίδα. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις, οι αιωνίως ρυθμίζουσες τις τύχες των μικρών, αφήνουν να φανεί ξεκάθαρα η πρόθεση τους απέναντι μας. Δεν έχουν τη διάθεση να αναγνωρίσουν την ένωση των νησιών του Αιγαίου με την Ελλάδα. Ο Μυτιληνιός λαός όμως, πάντα αγέρωχος, φιλελεύθερος και γενναίος, δεν το βάζει κάτω. Το Γενάρη του 1913 η Μυτιλήνη σείεται από απανωτά συλλαλητήρια. Θέλουμε την ένωση με την μητέρα πατρίδα. Τα συνθήματα: «Ζήτω η Ελλάς» και «Ένωσις ή θάνατος», δίνουν και παίρνουν σ’ όλο το νησί.
Για τα επόμενα δέκα χρόνια εκκρεμεί το νομικό καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και στη Λέσβο παραμένουν Τούρκοι, οι οποίοι μάλιστα συμμετέχουν και στη διοίκηση της.
Οι διαρκείς πολεμικές συγκρούσεις αυτής της δεκαετίας, διατηρούν τη κατάσταση αυτή μέχρι και τη Μικρασιατική καταστροφή. Η τελική λύση δίνεται με τη συνθήκη της Λωζάνης, το 1923, η οποία παραχωρεί αμετάκλητα τα νησιά στην Ελλάδα. Τότε φεύγουν οριστικά και οι τελευταίοι Τούρκοι από το Λεσβιακό έδαφος.
Στις 12.30 της Πέμπτης 8 Νοεμβρίου του 1912, έκλεισε ο κύ­κλος των τετρακοσίων πενήντα χρόνων αφότου ο τελευταίος Γενοβέζος Άρχοντας, ο Νικόλαος Γατελούζος παρέδωσε την πόλη στο Μωάμεθ τον Πορθητή.
Και κείνες τις μέρες ακούγονταν άκαιρες ψαλμωδίες στους δρόμους λες και ήτανε Φώτα, Θεοφάνεια. Δεν ήτανε όμως τυχαίες, είχανε το σκοπό τους. Ήτανε ο ύμνος της λευτεριάς μας.

«Ελευθέρα μεν η κτίσις γνωρίζεται.
Υιοί δε φωτός, οι πριν εσκοτισμένοι.
Μόνος στενάζει, του σκότους ο προστάτης.
Νυν ευλογείτω συντόνως τον αίτιον
Η πριν τάλαινα των Εθνών παγκληρία.

«Η κτίση έχει γνώρισμά της την ελευθερία και  είναι παιδιά φωτεινά, που πριν ζούσαν στο σκοτάδι. Απομονωμένος, τώρα στενάζει ο άρχοντας του σκοταδιού. Τώρα ας ευλογεί και ας δοξάζει με όση δύναμη μπορεί τον αίτιο αυτής της νέας καταστάσεως όλη η ταλαίπωρη ανθρωπότητα».

Σήμερα λοιπόν 8 του Νοέμβρη του 2012, γιορτάζοντας τα 100/χρονα της λευτεριάς μας, ας μην ξεχνάμε ποτέ τη λέξη λευτεριά. Ας μη ξεχνάμε τι σημαίνει λευτεριά. Οι μέρες που ζούμε είναι πονηρές, πολύ πονηρές. Η ελευθερία μας, η δημοκρατία μας, αγαθά για τα οποία χύθηκε μπόλικο αίμα, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Βιάζεται βάναυσα και ασύστολα. Τα αυτονόητα κεκτημένα τα χάνουμε μέσα σε μια νύχτα. Δεν ακούγεται πλέον η φωνή του λαού. Δεν ακουγόμαστε. Δεν ακούγεται ο πόνος μας. Δεν λογαριάζονται τα δάκρυα μας. Καταντήσαμε έρμαια σε ένα ανελέητο τυφώνα που παρασέρνει στο διάβα του ζωή, αξία, υπόληψη, τα πάντα.. Για τούτο χρειάζεται περιφρούρηση η λευτεριά. Για τούτο δεν πρέπει να λησμονάμε τι σημαίνει λευτεριά. Για τούτο τούτη η μέρα φέτος είναι πολύ πιο επίκαιρη, από κάθε άλλη φορά.


 (Στοιχεία έχουμε πάρει από τα  «Λεσβιακά»  Τόμος Δ’.- Εταιρεία Λεσβιακών Μελετών.)
π. Γεώργιος Αλεντάς